Vanavond koken we naar de wijn toe. Dus niet eerst het gerecht bedenken, daar de wijn bij uitkiezen! Maar dit keer werken vanuit een heel andere invalshoek! Koken vanuit de lijn van de wijn. Daarvoor moet je je natuurlijk wel even in de wijn verdiepen!
Hoe belangrijk het is, dat een slok past bij de hap in je mond, ervoer ik gisterenavond weer. Diner voor twee bij de tv. Mijn oudste zoon en ik.
In het kader van de ‘restverwerking’ had ik uit de vriezer een bakje met nasi gehaald, een eitje erbij en wat rauwkost.
In de keuken dronk ik onder het koken, ook al weer restverwerkend 
, Chardonnay van Rosemount, overgebleven van de proeverij van de dag ervoor! De borden op schoot, de glazen uit de keuken erbij.
Poeh… wat een klap in je gezicht! De Rosemount, die in de keuken als aperitief mij echt niet tegen gestaan had, ging nu keihard onderuit -direct- bij het eerste hap Oosterse kruidigheid. Bwham…
Gelukkig stond er ook nog een restje Pinot Gris van Paul Buecher in de koelkast! Een wereld van verschil. Over restverwerking gesproken…Weer ondervonden dat echt niet alles zomaar bij alles gecombineerd kan worden in de wereld van ‘food and wine”! Smaakstijlen zijn er echt niet voor niets!
De titel verraadt het al: wij drinken vanavond bij het hoofdgerecht een rode wijn. Gemaakt van zinfandeldruiven uit Californië, om precies te zijn uit Lake County! Door Bonterra’ winery en van ‘organic grapes’!
De eigenaar van Bonterra, waar uitsluitend organic grapes verbouwd worden, is Fetzer Vineyards. Ze bevinden zich in Mendocino.
Wat kun je zeggen over de druif zinfandel? Ik lees Hugh Johnson’s wijngids (de druivenatlas van JR is besteld maar nog niet binnen!) waar in vermeld wordt dat deze fruitige, veelzijdige druif toch echt genetisch identiek is aan de primitivo uit het zuiden van Italië. Zinfandel kan blush zijn, dus wit sap uit blauwe druiven zonder schilcontact, of goed gestructureerd en weelderig rood. Veel blauwe bessenfruit, wat weer overeenkomt met Peter Klosse’s Proefboekbeschrijving.
Wel rekening houden met het alcoholgehalte dat maar liefst 14,5% is!
Het contra-etiket van de wijn beschrijft de wijn als volgt: “Rijpe frambozen, kersen en kruidnagel aroma’s. Pruimen, chocoladetonen en vanille in de smaak door de opvoeding op eikenhout.”… was getekend: Robert Blue, winemaker!
De tegenwoordige Zinfandel is iets eleganter dan de wijn die de Italiaanse immigranten in deze streek maakten. In de biologische wijngaarden van Bonterre wil men zoveel mogelijk het werk bij de natuur laten! Daardoor ontstaat uiteindelijk een verleidelijke wijn. Overigens is er wat carignan en petit syrah aan toegevoegd om de complexiteit van de wijn te verhogen. Geen flauwe wijn dus vanavond!
Ik weet genoeg. Fluwelen tannines, hoog in de alcohol, veel donkere fruittonen in de smaak, maar ook de kruidigheid, het gerookte eiken en witte peperigheid maken dit tot een elegante krachtpatser!
Daar moet ik goed rekening mee houden.
De wijn is niet in één smaakstijl weg te zetten, vind ik. Krachtige elementen, waardoor ik moet opletten bij de keuze van het vlees, dat niet te zacht van structuur moet zijn, wisselen fluwelen tannines af, de volle smaak lijkt soepel en sappig te zijn.
Ik ben er uit. Ik ga voor wildzwijnsbiefstukjes! Met een saus van bosbessen! Vroeger aten we thuis griesmeelpudding met bosbessensap. Daar ga ik naar op zoek! Inkoken met rode wijn, een eetlepel mosterd en wildfond. Afmaken met koude klontjes boter. Dat moet toch lukken? Ik ben benieuwd!
Lees ook:6000 Zinfandel fans
Lees ook:De eigenzinnige Zinfandel
Lees ook:Arnold Schwarzenegger spreekt veto uit tegen Zinfandel
Lees ook:The big Five
Lees ook:De tour de France van Smaak van Wijn