Griekse Renaissance

Griekenland en haar wijnen timmeren aan de weg. Tijdens een mooie proeverij in Den Haag enkele weken geleden, heb ik het beste uit Griekenland mogen proeven.

Ik bevond mij echter op een vreemd terroir. Griekse wijnen ken je uit de boeken, althans ik.

Dat ik de jongste was in dit gezelschap belooft daarbij niet veel goeds.

Maar waarom is Griekenland, als wijnland, niet zo bekend als Frankrijk, Spanje of Italië? Griekenland geldt als oudste wijnland binnen Europa. Alles klopt bij de Grieken. Het klimaat, de bodem, de druiven, de kennis en het hart.

De Grieken streven naar meer erkenning van hun wijn. Maar voor erkenning komt herkenning. En dat zal, blijkens de gehele proeverij, een groot struikelblok zijn. Van het genieten van Griekse wijn heeft men in Latijns Europa nog niet gehoord. Die kennen de wijnen niet. Misschien van een Grieks restaurant of een mooie uitzondering als de Nemea of Samos. Daarbij de wijnspecialisten uitgesloten. Zelf probeert Griekenland met uitheemse soorten als Syrah en Merlot het publiek naar zich toe te trekken. Ook vreemd omdat er in Griekenland de prachtige inheemse variëteiten groeien.

Er zijn meerdere redenen te noemen voor de achterstand die Griekenland als wijnland heeft in met name, Nederland. Een van die redenen is dat de Grieken, (logischerwijs), hun eigen druivenrassen gebruiken. Deze zijn goedkoper te telen en de know-how voor deze soorten is rijkelijk aanwezig en ze zijn goed.  Als die vervolgens ook dit ras in het Grieks weergeven en de overige info ook in het Grieks is  weergegeven, dan bouw je een achterstand op.  Marketing was de Grieken tevens vreemd, tot aan enkele weken geleden dan.   

De Griekse Renaissance is geboren, eindelijk. Het land heeft verschrikkelijk veel kwaliteit te bieden. Moderne bedrijven schieten als paddestoelen uit de grond, men is trots op zijn product en streeft daarom naar export. Dat zal niet makkelijk zijn, maar met zo'n proeverij als in Den Haag is de eerste horde genomen. Laten wij onze toprestaurateurs volgen en Griekse wijn gaan drinken!

De inheemse druivenrassen zijn uniek in hun soort, moeilijk te vergelijken met andere soorten waar dan ook. Om toch een graadmeter te geven, geef ik u een tipje van de sluier, in grote lijnen uiteraard.

Aghiorgitiko                

De in Nederland bekende Nemea wijn is gemaakt van de deze druif. De druif is mild, vlezig en sappig. Hij leent zich voor diverse rode wijnen en brengt kwaliteit. Hij kan worden gezien als de Griekse Merlot.

Moschcofilero            

Het blauwe druivenras die verantwoordelijk is voor de Mantinia wijn. Het geeft een muskaat aroma mee aan de wijn. . De druif is massaal aangeplant op het schiereiland Peloponesus en daar dan ook zeer succesvol. Moschco betekent kloon, kloon van de filero druif. Het levert zalmkleurige witte wijnen voort wat we bij de Pinot Noir ook wel eens tegenkomen.

Xinomavro                  

In tegenstelling tot de overige blauwe Grieks druivenrassen heeft deze druif een robijn rode cq bruine kleur. Hij doet denken in geur en smaak aan de Rhône wijnen en is dan ook goed met een Grenache te vergelijken. Het is de meest interessantste en oudste Griekse druivenras veelal aangeplant in het noorden van Griekenland.

Assyrtiko                    

De meeste verfijnde witte Griekse druif. Veelal aangeplant op Santorini waar het volle, mineralige wijnen voort brengt.

Rodotis                       

Een breed inzetbare witte druif die mooie lichte wijnen voortbrengt. In de regel geeft het Mediterrane vruchten als perzik en meloen weer.

Savatiano                    

De Gruner Veltiner van Griekenland. Deze druif is in Griekenland het meest aangeplant en wordt in een woord genoemd met de wijn Retsina.

 

Lees ook:Nog een proeverij (18 juni)
Lees ook:Druiven en droesem: over Griekse wijn
Lees ook:Gratis Griekse wijn proeven in Den Haag voor maar 40 man
Lees ook:Nieuwe druivenrassen toegestaan in Frankrijk
Lees ook:Wijnreis door Italië, van noord naar zuid..