Er zijn een aantal gebieden in de wereld waar niet alle rijpe druiven geoogst worden. In Duitsland, Oostenrijk en Canada laat men ieder jaar een fractie druiven hangen, om er uiteindelijk ijswijn van te kunnen maken.
Om ijswijn te kunnen maken, moet het tenminste 7 graden gevroren hebben. De druiven worden dan meteen in bevroren toestand met de hand geplukt en geperst. Omdat het water in de druif eerder bevriest dan de vruchtbestanddelen, levert het persen een minimale hoeveelheid zeer geconcentreerde wijn op.
Er moet echter heel wat meezitten om überhaupt ijswijn te kunnen maken. Vaak komt de benodigde vorst pas eind december of in januari van het nieuwe jaar. Tot die tijd hangen de druiven onbeschermd door bladeren aan de wijnranken. Eén enorme hagelbui en de druiven zijn geperforeerd. Regen en vocht stimuleren bij zacht najaarsweer juist weer schimmels die de druiven belagen. Daarnaast zien ook wilde zwijnen en vogels de lekkernij wel zitten, en moeten er netten en stroomdraden worden gespannen om ze van hun feestmaal af te houden.
Oostenrijk en Canada zijn gemiddeld genomen ijswijnzekerder dan Duitsland, waar het weer in de laatste maanden van het jaar veel minder voorspelbaar is.
Goede ijswijn beschikt over een enorme vrucht- en smaakconcentratie, is zoet, maar in balans door de nog aanwezige zuren. Maar speculeren op ijswijn kent zijn prijs. En deze varieert van € 10 euro voor een Canadese- tot meer dan € 200 voor een Duitse ijswijn in een flesje van 0,375 liter. Een wijntje voor speciale gelegenheid, en dito gezelschap dus.
Lees ook:Eiswein en Tarte Tatin
Lees ook:Warme weer bedreigt ijswijn
Lees ook:Vice: mix icewine met wodka!
Lees ook:Kalender met sexy Oostenrijkse wijnmaaksters
Lees ook:Late vorst goed voor ijswijn