Vorige week viel de Perswijn al op de mat. Ik kijk er altijd weer naar uit, kijk er ook altijd weer van op dat men een magazine zo overvol mooie artikelen kan vullen.
Heen en weer geslingerd tussen een lange mail van mijn neef uit een ver land en drie magazines die ik moet doorworstelen, druppelt er van buiten ook nog eens de irritatie binnen: “Heftig gekrijs van de schatjes van de buren”. Met zijn achten op de trampoline is misschien wat veel? Wat een afleiding weer…
Drie magazines? Ja, niet alleen Perswijn is gearriveerd, maar ook de onvolprezen Bouillon en aangereikt door onze Oosterburen de Vinum. Een leven lang lezen. Oh wat houd ik daarvan! Onbegrijpelijk hoe een mens zonder letters kan leven! Hoewel, ME doet het al jaren en geniet zeer.
Wie het eerst komt, wie het eerst maalt, de Vinum dus. Naast het normale vineuze exemplaar ook Vinum Extra. Geheel gewijd aan de Bordeaux. Ik lees dat ik een Vinum-App kan downloaden waar meer dan 1500 proefnotities uitgewerkt zijn van de beste Bordeaux Primeurs 2011 – 2009. Een absolute musthave zou ik zo zeggen. Bordeaux 2011, het jaar van de harmonie zeggen ze bij Vinum.
Ze beschrijven wat ze proeven. De grote appellaties komen stuk voor stuk voorbij. Over de Pomerol lees ik: “ Vollmundig und gehaltvoll.” En “Zur exquisiten Trüffel schmeckt heissblütiger Pomerol”. Saint-Emillion is “Stilvoll und elegant”. Mooie Food&Wine fotografie van kazen, kreeften, sappig vlees, terrines en paddenstoelen. Ik geniet er weer zo van, dat ik vergeet dat dit ook werken is… Ik lees omdat ik wil weten, ik lees omdat ik moet eten…
Het lezen van de Perswijn begint altijd bij de columns, daarna de artikelen die ik verspreid over een aantal weken.
Een van mijn favoriete columns is die van Anda Schippers. Haar Column:) gaat, meer serieus dan anders, over spelling en stijl van de Nederlandse taal in allerhande redactionele stukken. Hoe zij daar als eindredacteur in staat en mee omgaat. Helder en duidelijk als altijd. Ook wij bloggers worden onder de schrijfloupe genomen en krijgen een veeg uit de pan. Niet geheel ten onrechte. De snelheid van het bloggen maakt de tekstverwerking niet altijd tot een foutloos geheel. Dat is niet goed te praten! Dit keer echter denk ik, zijn ook in deze Perswijn niet alle columns door eindredacteur’s stofkam gegaan.
Als MV i/o stort ik me vervolgens vol overgave op Lars D. Op zijn schrijfsels uiteraard. Ik prent al zijn artikelen in mijn hoofd omdat ik die kennis straks in september op het volgende MV-examen wellicht nodig kan hebben! Jaloers ben ik ook. Op de grote reizen die hij maakt, waardoor hij wijngaarden en wijnstreken in den verre kan bezoeken. Gelukkig kunnen wij er daardoor over lezen! En dat is er genoeg te doen in Perswijn 4! Lezen.
Tot slot de Bouillon. Zoals altijd weer zo di-vers als maar mogelijk is. Lees je op de ene bladzijde over de oester en haar territoria: de Middelandse zee maar ook de zee bij Zeeland, op een andere bladzijde duik je opeens helemaal de Stenden Hogeschool in. Vijfentwintig jaar International Hospitality Management wordt hier dit jaar gevierd. Een hotelschool met een restaurant en hotel in eigen beheer. Bijzonder leuk om te lezen. Tussendoor lees ik de boekrecensies. Koopkrachtige adviezen voor goede culinaire literatuur.
Wijnen van vele landen heb ik geproefd, de druiven daar gegeten, de wijnboeren gezien, nooit echter een voet aan land gezet in India! Waar wijnbouw explodeert in een land 95 keer zo groot als Nederland. ‘Wijn van Bollywoodse hellingen‘. Het zet je aan het denken. In New York staat een Indiase chenin blanc bij sterrenkok Daniel Boulud op de kaart van zijn bistro Moderne.
Wat een stroom van artikelen perst zich uit de Bouillon! Wat een woorden, wat een hoeveelheid aan kennis. Ik heb de helft nog niet uit, maar het is nu al een absolute aanrader!
Lees ook:Welk nieuws brengen de culinaire bladen en de wijnbladen dit keer?
Lees ook:Perswijn nummer 7
Lees ook:De magazines, wat brengen ze ons?
Lees ook:Gastronomisch leesvoer op een rustige zaterdagavond
Lees ook:25 jaar Perswijn